zondag 22 juli 2018

Mijn winkeltje

Een zomerfeest leverde een bijzonder contact op.


Het feest werd gegeven bij Coöperatie Turquoise, dat een restaurant en een ruimte met brei- en naaigroep heeft. Ook worden er taallessen gegeven. Het geheel wordt gerund door één beroepskracht en daarnaast zijn er vele vrouwen uit de wijk actief.
Tijdens de koffie raakte ik aan de praat met Chantal, beroepskracht bij Turquoise. Zij vertelde dat ze overwoog om een kringloopwinkeltje te beginnen.



Ik vertelde van de verkoop van mijn kinderkleertjes en dat ik nu geen verkoopmogelijkheid meer had. Een afspraak was snel geregeld!

Vanwege de beperkte ruimte kan ik niet alle kleertjes in een keer kwijt, maar in ieder geval hangt het merendeel van de zomerkleding er. We gaan tot 3 augustus kijken hoe het loopt. Daarna is Turquoise een maand dicht. Als het goed loopt, gaan we in september verder met de herfst/winterkleding.

Turquoise is met uitzondering van het weekeinde altijd open tussen 10 en 16 uur. Het pand ligt in een klein, druk winkelcentrum. De vrijwilligers van Turquoise verkopen de kleding. Van het geld gaat een klein deel naar Turquoise en de rest is voor de stichting.

Drie vliegen in één klap: ik raak van mijn grote hoeveelheid kinderkleding af, de mensen in de wijk kunnen voor heel weinig geld mooie kleertjes voor hun kinderen kopen, en samen steunen we een goed doel!


dinsdag 26 juni 2018

Nicht Ans

Nicht Ans is midden tachtig. Zij naaide en breide vroeger alle kleding zelf. Eerst voor haar kinderen, daarna voor haar kleinkinderen en haar achterkleinkinderen. Nu kan ze dat niet meer, alleen breien doet ze nog graag.

En zo begon nicht Ans blokken te breien van restjes wol, die ze aan elkaar naaide tot een kinderdekentje. Ook breide ze mutsjes en slofjes.








Wij sturen haar altijd onze nieuwsbrieven per post en daar las ze dat wij ook kinderkleertjes opsturen.
Dus de volgende keer dat wij haar gebreide spulletjes kwamen ophalen, stond er ook een zak kleertjes klaar. Die had ze bij elkaar gesprokkeld via haar hulp en haar kleinkinderen.


Zij vertelde haar schoonzus wat zij aan het doen was en nu breien de dames samen voor Eritrea.


Als het mogelijk is, sturen we Ans een foto van haar breisels die in Eritrea zijn aangekomen.

maandag 25 juni 2018

Whatsappen

De communicatie met een land als Eritrea gaat heel moeizaam.

De telefoon heeft òf geen verbinding, òf wel, maar slecht, òf de verbinding valt tijdens het gesprek weg. Vanuit Eritrea naar Nederland bellen is bijzonder duur. Andersom valt het -met een telefoonkaart- best mee.

Mailen gaat iets beter. Maar vaak gaan ook daar, door stroomuitval, dingen verkeerd. Je krijgt geen mail binnen en dan opeens alles van een paar dagen tegelijk. Of de stroom valt uit als jij net je mails wilt versturen. Grote bestanden, zoals foto's kunnen eigenlijk niet per mail verstuurd worden.


Post gaat van ons land naar Eritrea redelijk goed en duurt ook niet zo lang. Vanuit Eritrea doet de post er lang over om ons te bereiken. De mensen in Eritrea kiezen dan ook altijd voor het meegeven van brieven en pakjes aan landgenoten die naar Nederland gaan.

In de beginperiode van samenwerking met de zusters ontvingen wij dankbrieven en foto's op die manier. Dan belde plotseling een Eritrese vriendin uit Nederland op en zei: ik heb een pakje voor je. Vaak had ze dat via-via-via gekregen vanuit haar vaderland. Later was de route nog hetzelfde, maar kregen wij in plaats van afgedrukte foto's een CD met digitale foto's.


Maar de zusters in Eritrea zijn met hun tijd meegegaan, ze hebben nu allemaal een smartphone. Vaak zien wij de oudere zusters nog worstelen met hun telefoon en geven wij een lesje digitale media. Nu krijgen wij berichten -en met name ook foto's van de materialen die wij stuurden- via WhatsApp binnen. Inmiddels is het zelfs zo dat een aantal zusters gezellige gesprekjes houden en ons YouTube filmpjes doorsturen, meestal ter vermaak.

naaiclub MarJo

















Met Marian, ambassadeur van onze stichting, houd ik zo nu en dan naaisessies. Er valt veel te naaien voor onze zendingen naar Eritrea. We maken babycapes van fleecestof, repareren kinderkleding, naaien hoeslakentjes voor het weeshuis en grote lakens voor een psychiatrische inrichting, verstellen kinderbroeken met gaten in de knieën en maken van grote badlakens handzame handdoeken.
Het is jammer dat Marian helemaal in Rotterdam woont, anders zouden we het veel vaker doen. Het is reuze gezellig, we kletsen ondertussen lekker bij en na afloop hebben we véél werk verzet.

mei 2017: laatste keer Kleverparkmarkt

Het wordt tijd voor achterstallig onderhoud: te lang heb ik niet gewerkt aan dit blog.
Geen inspiratie?? Nou, dat valt wel mee. Er gebeurt genoeg achter de schermen van onze stichting waar ik over kan schrijven.
Maar in het najaar van 2016 kwam er een stroom vluchtelingen naar Nederland, waaronder veel Eritreeërs. Albert en ik besloten ons (ook) in te zetten voor de Eritrese mensen die in Haarlem kwamen wonen. Dat kostte en kost veel tijd.

Ik probeer de draad weer op te pakken.
De laatste blog ging over de Kleverparkmarkt 2016. In 2017 besloot ik dat ik de laatste keer een verkoop zou houden op deze markt. De voorbereiding en uitvoering kosten veel tijd en vooral veel energie. Ik wil de verkoop van kinderkleding gaan afbouwen.
Alsof het zo heeft moeten zijn, de opbrengst in 2017 was de hoogste ooit: 550 euro!

zondag 24 april 2016

Kleverparkmarkt 2016

Nog een maand en dan is ie er weer: de jaarlijkse Kleverparkmarkt waar onze stichting al een aantal jaren een vaste kraam heeft met tweedehands kinderkleding. Het is een enorme organisatie, en daarom ben ik er begin april al mee begonnen. Ik had weer veel kinderkleding gekregen en dus moest de voorraad nodig vervangen worden.

Allereerst kijk ik de gekregen kinderkleding na. Zitten er vlekken op, is het ergens stuk, moet het gewassen worden? Als de kleding helemaal in orde is, doe ik ze op hangertjes, komt er een prijsje op en hang ik de kleding op maat op een kledingrek op wieltjes. Dan neem ik het kledingrek mee naar de voorraad (die keurig in een grote kast hangt) en ga ik wisselen: oude kleding eruit, nieuwe erin. De oude kleding is overigens nog netjes, maar die heb ik al een of twee jaar in de voorraad. Deze kleding wordt opgestuurd naar Eritrea.
Ik heb inmiddels zoveel broeken en t-shirts dat ze niet meer in de hangkast passen. Sinds een paar jaar leggen we die op maat op stapels op een grote tafel. 1 Euro per stuk en uitzoeken maar. Ook bij de gekregen kleding zaten weer veel broeken en t-shirts. Die heb ik samen met mijn vriendin op maat gelegd en die moeten nu nog tussen de andere stapels broeken en t-shirts gestoken worden. Want het eindresultaat moet straks zó op de grote tafel gelegd kunnen worden.

Ik heb een lijstje gemaakt met zaken die nog tevoren gedaan moeten worden. Als ik elke dag iets doe, dan ben ik 28 mei helemaal klaar voor deze gezellige markt. Ik ben benieuwd of we dit jaar de recordverkoop van  460 euro kunnen evenaren!

Naschrift: de verkoop bracht 340 euro op.

zondag 8 november 2015

Zuster Georgina's Depend Clinic

Afgelopen winter openden de Daughters of Charity (de zusters waar we mee samenwerken) een kleine vestiging in een dorpje. De eerste dorpsbewoners kwamen al snel vragen om medische hulp. Daar er zo'n 10 kilometer verderop een staatskliniek is, mogen de zusters in dit dorp geen kliniek openen. Zuster Georgina, verpleegster van beroep, wilde 'haar' mensen niet teleurstellen en besloot in het schuurtje bij het zusterhuis wat medicamenten te verzamelen, zodat ze in noodgevallen toch zou kunnen helpen. Ze vertrok naar de hoofdstad Asmara om hier en daar wat medicijnen te kopen. Bij een uitgiftepunt voor klinieken vroeg ze wat ze nodig dacht te hebben. De baliemedewerkster noteerde het en vroeg: wat is de naam van uw kliniek? Zuster Georgina, niet op haar mondje gevallen, aarzelde even en zei toen: Depend Clinic. Toen de dame haar vreemd aankeek, voegde de zuster eraan toe: yes, because we depend on you.
Kijk, zo'n zuster wil je onmiddellijk steunen met haar 'kliniekje'. Toen wij in de zomer weer vaten met materialen opstuurden, zat daar een pakket in voor zuster Georgina: paraffine-gaasjes voor brandwonden, wondgel, pleisters, paracetamol en vitamine-kauwtabletten.